تنظیم گری داده های کاربران در رسانه های اجتماعی با استفاده از منطق منابع عمومی

افشاگری ها درباره سوءاستفاده از داده های کاربران که توسط پلتفرم های رسانه ای جمع آوری می شود، بحث در مورد نیاز به سیاستگذاری های جدید برای اطمینان از اینکه این پلتفرم ها منافع عمومی را حفظ می کنند، پر رنگ کرده است. این بحث ها اغلب به این موضوع باز می گردد که آیا منطق پذیرفته شده ای برای سیاستگذاری در رسانه های اجتماعی ایجاد شده است یا نه؟ در این خصوص مقاله فیلیپ ناپولی(2019) با عنوان « داده های کاربر به عنوان منبع عمومی: پیامدها برای تنظیم مقررات رسانه های اجتماعی» که با این دغدغه نوشته شده است را روز دوشنبه 19 آبان ماه 1399 به دعوت از باشگاه مقاله خوانی «رسانیوم» برای اهالی مدیریت رسانه و ارتباطات ارائه کردم.

در این مقاله فیلیپ ناپولی، منطق و مبنای های مختلفی که در حوزه سیاستگذاری رسانه ها مورد استفاده قرار گرفته است را مرور می کند. او چهار مبنا و منطق رایج در حوزه رسانه های اجتماعی را مرور می کند، منطق فراگیری رسانه ها(Pervasiveness Rationale)، منطق تبعیت سیاستگذاری در رسانه ها(Ancillary Rationale)، منطق کمیابی(Scarcity Rationale) و منطق منابع عمومی(Public Resource Rationale).  او منطق منابع عمومی که پیش از این نیز در تنظیم گری رسانه های سنتی مورد استفاده قرار گرفته است را اثربخش ترین منطق برای سیاستگذاری در حوزه رسانه های اجتماعی معرفی می کند. او بحث می کند که چطور این منطق می تواند در مورد رسانه های اجتماعی نیز به کار گرفته شود و مسائل سیاستی این حوزه از جمله مسئله مالکیت داده های کاربران را پاسخ دهد. فلیپ ناپولی در این مقاله استدلال می کند که داده های تجمیعی کاربران می تواند به عنوان یک منبع عمومی در نظر گرفته شود که در نتیجه می توان یک چارچوب سیاستگذاری بر مبنای منافع عمومی در رابطه با مالکیت داده در رسانه های اجتماعی اعمال کرد. اهمیت مقاله از این جهت است که مبنا و منطقی جدید برای سیاستگذاری و تنظیم گری رسانه های اجتماعی ارائه کرده است و مطالعه آن را به دانشجویان علاقه مند به این حوزه توصیه می کنم.

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *